بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوندی که هستی و انسان را خلق کرد. خداوندی که هستی را بیهوده نیافرید و انسان را پس از آفرینش رها نکرد بلکه هدف از آفرینش انسان را رسیدن به کمالی متعالی قرار داد. به انسان عقل داد تا با یاری جنود عقل بتواند در برابر سپاه جهل بایستد و سپاس خدایی را که پیامبران را فرستاد تا راهنمای جنود عقل در برابر جهل باشند و مانع غلبه تاریکی بر انسان ها شوند.
بشر امروز شاهد تمدنی است که از چند قرن پیش به نام روشنگری، انسان را به تاریکی مضاعف کشانده است. تعریف ناقص از حقیقت و هستی ظلم بزرگ جاهلیت مدرن به انسان است. این نگاه که مملو از تحقیر انسان است کرامت و آزادی واقعی او را نادیده گرفته و ابعاد شخصیتی انسان را محدود می کند. در این نگاه حیات انسان در دوره ای کوچک خلاصه و حرکت به سوی کمال از او گرفته می شود.